یکم مهرماه 1402، مقارن با جشن آغاز سال تحصیلی،
محمدعماد سلطانی دانش آموز خوش ذوق پایه دهم ریاضی البرز،
سروده ی خود را در وصف این مدرسه ماندگار، تقدیم حضار نمود.
ای جاودانه مکتب پر فیض روزگار
مهد بلند فرّ و دانش و فنّ و افتخار
حقّا که جز تو نباشد در این دیار
تاجی چنین مرصع و رخشان و زرنگار
نام وطن به عرصه ی علم و ادب بلند
گردیده از سریر ساحت البرز ماندگار
برقله های علم و هنر دست برده ای
درخیل رهـروان تعلـم ز اعتبـار
هردم طنین بلند سرود عشق
از بند بند آجر دیوارت آشکار
ایوان و طاق و ستون و رواق و باغ
در پرده های غم و شادی و انتظار
میعادگاه دیرباز عاشقان علم
صحن و سرای خوش نشین و درختان باوقار
معمار و شاعر و استاد و قهرمان
پرورده ای به دامن میهن تو بیشمار
آن نام های پر تلألؤ و خوشنام و بی رقیب
در حوزه های منکسر فن و علم و کار
منقوش خاطرات اهل ادب شده
شکل بنا و اصالت و مهرت به یادگار
قرنی است مانده ای و بمانی هماره نیز
جاوید و پر ستاره و یکتا و استوار
"محمدعماد سلطانی"
دانش آموز دهم ریاضی دبیرستان ماندگار البرز